chastise
US /tʃæsˈtaɪz/
UK /tʃæsˈtaɪz/
1.
skarcić, ukarać
rebuke or reprimand severely
:
•
The coach chastised the players for their poor performance.
Trener skarcił zawodników za ich słabą grę.
•
She chastised him for his rude behavior.
Skarciła go za jego niegrzeczne zachowanie.
2.
karać, chłostać
punish, especially by beating
:
•
In ancient times, children were often chastised physically for disobedience.
W starożytności dzieci często były fizycznie karane za nieposłuszeństwo.
•
The strict teacher would chastise students who misbehaved.
Surowy nauczyciel karał uczniów, którzy źle się zachowywali.