bitterness
US /ˈbɪt̬.ɚ.nəs/
UK /ˈbɪt̬.ɚ.nəs/
1.
gorycz, rozgoryczenie
a feeling of anger, hurt, or resentment due to unfair treatment
:
•
He felt a deep sense of bitterness after being betrayed by his friend.
Poczuł głębokie poczucie goryczy po zdradzie przyjaciela.
•
Her voice was full of bitterness as she recounted the injustice.
Jej głos był pełen goryczy, gdy opowiadała o niesprawiedliwości.
2.
gorycz, gorzki smak
the quality of having a sharp, pungent taste or smell; not sweet
:
•
The coffee had a distinct bitterness that some people enjoyed.
Kawa miała wyraźną gorycz, którą niektórzy lubili.
•
The medicine left a lingering bitterness in her mouth.
Lek pozostawił w jej ustach utrzymującą się gorycz.