benchmark
US /ˈbentʃ.mɑːrk/
UK /ˈbentʃ.mɑːrk/
1.
punkt odniesienia, wzorzec
a standard or point of reference against which things may be compared or assessed
:
•
The new software sets a new benchmark for performance.
Nowe oprogramowanie wyznacza nowy punkt odniesienia dla wydajności.
•
We use industry best practices as our benchmark.
Wykorzystujemy najlepsze praktyki branżowe jako nasz punkt odniesienia.
1.
porównywać, oceniać
evaluate (something) by comparison with a standard
:
•
We need to benchmark our performance against our competitors.
Musimy porównać naszą wydajność z konkurentami.
•
The company plans to benchmark its salaries against industry averages.
Firma planuje porównać swoje wynagrodzenia ze średnimi branżowymi.