barbarian

US /bɑːrˈber.i.ən/
UK /bɑːrˈber.i.ən/
"barbarian" picture
1.

barbarzyńca

a member of a community or tribe not belonging to one of the great civilizations (Greek, Roman, Christian).

:
The Roman Empire eventually fell to the invading barbarians.
Imperium Rzymskie ostatecznie upadło pod naporem najeźdźczych barbarzyńców.
Ancient Greeks often referred to non-Greek speakers as barbarians.
Starożytni Grecy często nazywali osoby nie mówiące po grecku barbarzyńcami.
2.

barbarzyńca, okrutnik

a person who is uncivilized, brutal, or cruel.

:
His behavior at the party was absolutely barbarian.
Jego zachowanie na imprezie było absolutnie barbarzyńskie.
Only a true barbarian would treat animals with such cruelty.
Tylko prawdziwy barbarzyńca traktowałby zwierzęta z taką okrucieństwem.
1.

barbarzyński, okrutny

uncivilized, brutal, or cruel.

:
The conquerors committed many barbarian acts against the defeated population.
Zdobywcy popełnili wiele barbarzyńskich czynów wobec pokonanej ludności.
It was a truly barbarian display of power.
To był prawdziwie barbarzyński pokaz siły.