primitive
US /ˈprɪm.ə.t̬ɪv/
UK /ˈprɪm.ə.t̬ɪv/
1.
prymitywny, pierwotny
relating to, denoting, or preserving the character of an early stage in the evolutionary or historical development of something
:
•
Early humans used primitive tools for hunting.
Wcześni ludzie używali prymitywnych narzędzi do polowania.
•
The tribe lived in a primitive society.
Plemię żyło w prymitywnym społeczeństwie.
2.
prymitywny, nierozwinięty
not developed or sophisticated; crude
:
•
The computer graphics were quite primitive by today's standards.
Grafika komputerowa była dość prymitywna jak na dzisiejsze standardy.
•
His understanding of the subject was very primitive.
Jego zrozumienie tematu było bardzo prymitywne.
1.
prymityw, człowiek pierwotny
a person belonging to a preliterate, nonindustrial society or culture
:
•
The anthropologist studied the customs of the primitives.
Antropolog badał zwyczaje prymitywów.
•
Some art critics refer to certain self-taught artists as primitives.
Niektórzy krytycy sztuki nazywają niektórych artystów samouków prymitywami.