bankrupt

US /ˈbæŋ.krʌpt/
UK /ˈbæŋ.krʌpt/
"bankrupt" picture
1.

bankrut, niewypłacalny

a person or organization declared in law as unable to pay their debts.

:
•
The company went bankrupt after years of financial mismanagement.
Firma zbankrutowała po latach złego zarządzania finansami.
•
He was declared bankrupt and lost all his assets.
Został ogłoszony bankrutem i stracił wszystkie swoje aktywa.
:
insolventruinedbrokedestituteimpoverished
1.

zbankrutować, doprowadzić do bankructwa

to cause (a person or organization) to become bankrupt.

:
•
The high legal fees could bankrupt him.
Wysokie opłaty prawne mogą go zbankrutować.
•
Their lavish spending threatened to bankrupt the family.
Ich rozrzutne wydatki groziły zbankrutowaniem rodziny.
:
ruinimpoverishdestitutebeggarcripple
1.

bankrut

a person or organization that is bankrupt.

:
•
The court appointed a trustee to manage the assets of the bankrupt.
Sąd wyznaczył syndyka do zarządzania majątkiem bankruta.
•
The bankrupt was unable to pay his creditors.
Bankrut nie był w stanie spłacić swoich wierzycieli.
:
insolventdebtor