accomplice
US /əˈkɑːm.plɪs/
UK /əˈkɑːm.plɪs/
1.
wspólnik, komplice
a person who helps another commit a crime or do something wrong
:
•
The police arrested the thief and his accomplice.
Policja aresztowała złodzieja i jego wspólnika.
•
She was charged as an accomplice in the fraud case.
Została oskarżona jako wspólniczka w sprawie o oszustwo.