collaborator
US /kəˈlæb.ə.reɪ.t̬ɚ/
UK /kəˈlæb.ə.reɪ.t̬ɚ/
1.
współpracownik, kolaborant
a person who works with another person or group in order to achieve or do something
:
•
She is a key collaborator on the research project.
Jest kluczowym współpracownikiem w projekcie badawczym.
•
The two artists are frequent collaborators.
Obaj artyści często ze sobą współpracują.
2.
kolaborant, zdrajca
a person who cooperates traitorously with an enemy
:
•
He was accused of being a collaborator during the occupation.
Został oskarżony o bycie kolaborantem podczas okupacji.
•
The government sought to punish all collaborators after the war.
Rząd dążył do ukarania wszystkich kolaborantów po wojnie.