absent-minded
US /ˌæb.səntˈmaɪn.dɪd/
UK /ˌæb.səntˈmaɪn.dɪd/
1.
roztargniony, nieobecny duchem
having or showing a habitually forgetful or inattentive disposition
:
•
He's so absent-minded that he often forgets where he parked his car.
Jest tak roztargniony, że często zapomina, gdzie zaparkował samochód.
•
Her absent-minded professor walked into the wrong classroom.
Jej roztargniony profesor wszedł do złej klasy.