troubadour
US /ˈtruː.bə.dɔːr/
UK /ˈtruː.bə.dɔːr/
1.
troubadour
a French medieval lyric poet composing and singing in Provençal in the 11th to 13th centuries, especially on the theme of courtly love.
:
•
The troubadour sang tales of chivalry and romance.
De troubadour zong verhalen over ridderlijkheid en romantiek.
•
Her research focused on the poetry of the medieval troubadours.
Haar onderzoek richtte zich op de poëzie van de middeleeuwse troubadours.
2.
rondreizende zanger, muzikant
a wandering singer or musician.
:
•
The modern troubadour performed his songs in various coffee shops.
De moderne troubadour trad op met zijn liedjes in verschillende coffeeshops.
•
He was a true troubadour, always traveling with his guitar.
Hij was een echte troubadour, altijd reizend met zijn gitaar.