threatened
US /ˈθret.ənd/
UK /ˈθret.ənd/
1.
bedreigd, dreigend
having a hostile or deliberately frightening quality or manner
:
•
His voice sounded threatened.
Zijn stem klonk bedreigd.
•
The dog had a threatened growl.
De hond had een bedreigd gegrom.
2.
bedreigd, in gevaar
(of a species or natural environment) subject to a threat or danger
:
•
Many species are threatened by habitat loss.
Veel soorten worden bedreigd door verlies van leefgebied.
•
The rainforest is a threatened ecosystem.
Het regenwoud is een bedreigd ecosysteem.
1.
dreigde, bedreigde
state an intention to take hostile action against someone in retribution for something done or not done
:
•
He threatened to call the police if they didn't leave.
Hij dreigde de politie te bellen als ze niet weggingen.
•
The dark clouds threatened rain.
De donkere wolken dreigden regen.