subjectivity
US /ˌsʌb.dʒekˈtɪv.ə.t̬i/
UK /ˌsʌb.dʒekˈtɪv.ə.t̬i/
1.
subjectiviteit
the quality of being based on or influenced by personal feelings, tastes, or opinions.
:
•
The judge emphasized the subjectivity of the witness's testimony.
De rechter benadrukte de subjectiviteit van de getuigenis van de getuige.
•
Art appreciation often involves a high degree of subjectivity.
Kunstwaardering omvat vaak een hoge mate van subjectiviteit.