sparring partner
US /ˈspɑːr.ɪŋ ˌpɑːrt.nər/
UK /ˈspɑːr.ɪŋ ˌpɑːrt.nər/
1.
sparringpartner
a person with whom one spars in training, especially in boxing or martial arts
:
•
The boxer trained with his sparring partner every day.
De bokser trainde elke dag met zijn sparringpartner.
•
She needs a strong sparring partner to improve her technique.
Ze heeft een sterke sparringpartner nodig om haar techniek te verbeteren.
2.
sparringpartner, gesprekspartner
a person with whom one argues or debates, especially to sharpen one's own arguments or ideas
:
•
He considers his colleague a valuable sparring partner for new ideas.
Hij beschouwt zijn collega als een waardevolle sparringpartner voor nieuwe ideeën.
•
The CEO often uses his advisors as sparring partners to test strategies.
De CEO gebruikt zijn adviseurs vaak als sparringpartners om strategieën te testen.