skulk
US /skʌlk/
UK /skʌlk/
1.
sluipen, rondsluipen, zich schuilhouden
to move in a stealthy or furtive manner; to hide or move in a way that avoids attention, typically with a sinister or cowardly motive
:
•
He was seen skulking around the abandoned building.
Hij werd gezien terwijl hij rondsluipt rond het verlaten gebouw.
•
The dog would skulk away whenever it heard a loud noise.
De hond zou wegsluipen telkens als hij een hard geluid hoorde.
1.
sluipmoordenaar, schuiler
a person who skulks
:
•
He was a known skulk, always avoiding direct confrontation.
Hij was een bekende sluipmoordenaar, altijd directe confrontatie vermijdend.
•
The old skulk disappeared into the shadows.
De oude sluipmoordenaar verdween in de schaduwen.