putter
US /ˈpʌt̬.ɚ/
UK /ˈpʌt̬.ɚ/
1.
plaatser, uitvoerder
a person who puts something somewhere
:
•
The careful putter arranged the books neatly on the shelf.
De zorgvuldige plaatser rangschikte de boeken netjes op de plank.
•
He was the chief putter of new ideas into practice.
Hij was de belangrijkste uitvoerder van nieuwe ideeën.
2.
putter
a golf club with a flat-faced head, used for putting
:
•
He used his new putter to sink the ball into the hole.
Hij gebruikte zijn nieuwe putter om de bal in de hole te slaan.
•
A good putter is essential for a low score in golf.
Een goede putter is essentieel voor een lage score in golf.
1.
rondhangen, rommelen
to move or act in a leisurely, aimless, or ineffective way
:
•
He spent the afternoon puttering around the garden.
Hij bracht de middag rondhangend in de tuin door.
•
She likes to putter in her workshop on weekends.
Ze houdt ervan om in het weekend in haar werkplaats te rommelen.