Betekenis van het woord predicative in het Nederlands
Wat betekent predicative in het Engels? Ontdek de betekenis, uitspraak en specifiek gebruik van dit woord met Lingoland
predicative
US /prɪˈdɪk.ə.t̬ɪv/
UK /prɪˈdɪk.ə.t̬ɪv/
Bijvoeglijk Naamwoord
1.
predicatief
relating to or being a word or phrase that functions as the predicate of a sentence or clause and modifies or refers to the subject or object, typically following a linking verb (e.g., 'happy' in 'She is happy')
Voorbeeld:
•
In the sentence 'The dog is brown,' 'brown' is a predicative adjective.
In de zin 'De hond is bruin' is 'bruin' een predicatief bijvoeglijk naamwoord.
•
A predicative noun or pronoun renames or identifies the subject.
Een predicatief zelfstandig naamwoord of voornaamwoord hernoemt of identificeert het onderwerp.
Synoniem:
Leer dit woord op Lingoland