palatal
US /ˈpæl.ə.t̬əl/
UK /ˈpæl.ə.t̬əl/
1.
palataal, verhemelte-
relating to the palate (the roof of the mouth)
:
•
The dentist examined the patient's palatal surface.
De tandarts onderzocht het palatale oppervlak van de patiënt.
•
Certain sounds are produced with palatal articulation.
Bepaalde klanken worden geproduceerd met palatale articulatie.
1.
palataal, palatale klank
a speech sound produced with the tongue near or touching the hard palate
:
•
The 'y' sound in 'yes' is a palatal consonant.
De 'j'-klank in 'ja' is een palatale medeklinker.
•
Many languages have distinct palatal sounds.
Veel talen hebben verschillende palatale klanken.