outsmart
US /ˌaʊtˈsmɑːrt/
UK /ˌaʊtˈsmɑːrt/
1.
overtreffen in slimheid, te slim af zijn
defeat (someone) by being more clever or cunning than them
:
•
The detective managed to outsmart the criminal.
De detective wist de crimineel te overlisten.
•
You can't outsmart a computer in a game of chess.
Je kunt een computer niet te slim af zijn in een schaakspel.