nurse
US /nɝːs/
UK /nɝːs/
1.
verpleegkundige, verpleger, verpleegster
a person trained to care for the sick or infirm, especially in a hospital.
:
•
The nurse checked the patient's vital signs.
De verpleegkundige controleerde de vitale functies van de patiënt.
•
He wants to become a male nurse.
Hij wil een mannelijke verpleegkundige worden.
1.
verplegen, verzorgen
to care for (a sick or infirm person) in a professional capacity.
:
•
She decided to nurse her ailing mother at home.
Ze besloot haar zieke moeder thuis te verplegen.
•
He spent years nursing his injured leg back to health.
Hij heeft jarenlang zijn geblesseerde been verpleegd om het weer gezond te krijgen.
2.
voeden, borstvoeding geven
to hold (a baby) at the breast and feed it.
:
•
The mother began to nurse her newborn.
De moeder begon haar pasgeborene te voeden.
•
She sat down to nurse the baby.
Ze ging zitten om de baby te voeden.