mediation
US /ˌmiː.diˈeɪ.ʃən/
UK /ˌmiː.diˈeɪ.ʃən/
1.
bemiddeling, arbitrage
intervention in a dispute in order to resolve it; arbitration.
:
•
The conflict was resolved through the mediation of a neutral third party.
Het conflict werd opgelost door de bemiddeling van een neutrale derde partij.
•
They sought mediation to avoid going to court.
Ze zochten bemiddeling om een gang naar de rechter te vermijden.