massacre
US /ˈmæs.ə.kɚ/
UK /ˈmæs.ə.kɚ/
1.
slachting, bloedbad
an indiscriminate and brutal slaughter of people
:
•
The historical records describe a horrific massacre of innocent villagers.
De historische verslagen beschrijven een gruwelijke slachting van onschuldige dorpelingen.
•
The government denied any involvement in the alleged massacre.
De regering ontkende elke betrokkenheid bij de vermeende slachting.
1.
afslachten, uitroeien
to kill a large number of people or animals indiscriminately and brutally
:
•
The rebels threatened to massacre the prisoners if their demands were not met.
De rebellen dreigden de gevangenen te afslachten als hun eisen niet werden ingewilligd.
•
The disease could massacre the entire herd if not contained quickly.
De ziekte zou de hele kudde kunnen uitroeien als deze niet snel wordt ingedamd.