incidental
US /ˌɪn.sɪˈden.t̬əl/
UK /ˌɪn.sɪˈden.t̬əl/
1.
incidenteel, bijkomstig, toevallig
happening as a minor accompaniment to something else
:
•
The discovery was incidental to their main research.
De ontdekking was incidenteel aan hun hoofdonderzoek.
•
Any costs incurred will be purely incidental.
Alle gemaakte kosten zullen puur incidenteel zijn.