honors
US /ˈɑn·ərz/
UK /ˈɑn·ərz/
1.
onderscheidingen, eerbewijzen
special distinction or privilege
:
•
She graduated with honors from the university.
Ze studeerde af met onderscheidingen van de universiteit.
•
He received military honors for his bravery.
Hij ontving militaire onderscheidingen voor zijn moed.
2.
honors-programma, honors-cursus
a course of study at a university that is more specialized and advanced than a general course
:
•
She is taking an honors course in history.
Ze volgt een honors-cursus geschiedenis.
•
The university offers honors programs in various fields.
De universiteit biedt honors-programma's aan in verschillende vakgebieden.