growl

US /ɡraʊl/
UK /ɡraʊl/
"growl" picture
1.

grommen

to make a low, guttural, and often menacing sound, typically produced by an animal (especially a dog) in the throat

:
•
The dog began to growl at the stranger.
De hond begon te grommen naar de vreemdeling.
•
A bear's growl can be very intimidating.
Het gegrom van een beer kan erg intimiderend zijn.
:
snarlrumblegrumbleroarbellow
2.

mopperen, brommen

to make a low, rumbling sound, often indicating displeasure or a warning, similar to an animal's growl but made by a person

:
•
He let out a low growl of frustration.
Hij liet een laag gegrom van frustratie horen.
•
The old man would often growl about the noisy children.
De oude man wilde vaak grommen over de luidruchtige kinderen.
:
grumblemuttercomplainmurmurrumble
1.

grom, gegrom

a low, guttural sound, typically made by an animal (especially a dog) as a sign of anger or warning

:
•
We heard a fierce growl from the bushes.
We hoorden een woeste grom uit de bosjes.
•
The wolf gave a warning growl.
De wolf gaf een waarschuwend gegrom.
:
snarlrumblegrumbleroarbellow