grooved
US /ɡruːvd/
UK /ɡruːvd/
1.
gegroefd, geribbeld
having a long, narrow cut or depression in a surface
:
•
The old record player had a grooved surface.
De oude platenspeler had een gegroefd oppervlak.
•
The tires of the car were deeply grooved for better traction.
De banden van de auto waren diep gegroefd voor betere grip.
1.
gegroefd, geribbeld
past tense and past participle of groove
:
•
The carpenter carefully grooved the edge of the wooden panel.
De timmerman groefde voorzichtig de rand van het houten paneel.
•
The machine grooved the metal sheet precisely.
De machine groefde de metalen plaat precies.