gabble
US /ˈɡæb.əl/
UK /ˈɡæb.əl/
1.
brabbelen, onverstaanbaar praten
talk rapidly and unintelligibly; chatter
:
•
She started to gabble nervously when asked about the incident.
Ze begon nerveus te brabbelen toen ze naar het incident werd gevraagd.
•
The children gabble excitedly about their new toys.
De kinderen brabbelen opgewonden over hun nieuwe speelgoed.
1.
gebrabbel, onverstaanbaar gepraat
rapid unintelligible talk
:
•
His nervous gabble made it hard to understand what he was trying to say.
Zijn nerveuze gebrabbel maakte het moeilijk te begrijpen wat hij probeerde te zeggen.
•
The constant gabble from the crowd was deafening.
Het constante gebrabbel van de menigte was oorverdovend.