babble
US /ˈbæb.əl/
UK /ˈbæb.əl/
1.
brabbelen, onzin uitkramen
to talk rapidly and unintelligibly
:
•
The baby started to babble happily in its crib.
De baby begon vrolijk te brabbelen in zijn wiegje.
•
He would often babble on about his conspiracy theories.
Hij zou vaak onzin uitkramen over zijn complottheorieën.
2.
murmelen, ruisen
to make a continuous low, indistinct sound, as of water flowing over stones
:
•
The stream continued to babble softly over the pebbles.
De beek bleef zachtjes murmelen over de kiezels.
•
We could hear the distant babble of the river.
We konden het verre geruis van de rivier horen.
1.
gebrabbel, onzin
unintelligible or meaningless speech or sounds
:
•
The constant babble from the crowd made it hard to hear the speaker.
Het constante gebrabbel van de menigte maakte het moeilijk om de spreker te horen.
•
The baby's happy babble filled the room.
Het vrolijke gebrabbel van de baby vulde de kamer.
2.
geruis, murmelen
the sound of water flowing over stones
:
•
The gentle babble of the brook was very soothing.
Het zachte geruis van de beek was erg rustgevend.
•
We fell asleep to the peaceful babble of the nearby river.
We vielen in slaap bij het vredige geruis van de nabijgelegen rivier.