fatigue

US /fəˈtiːɡ/
UK /fəˈtiːɡ/
"fatigue" picture
1.

vermoeidheid, uitputting

extreme tiredness, typically resulting from mental or physical exertion or illness

:
The doctor diagnosed her with chronic fatigue.
De dokter diagnosticeerde haar met chronische vermoeidheid.
He felt a deep sense of fatigue after the long journey.
Hij voelde een diep gevoel van vermoeidheid na de lange reis.
2.

moeheid, vermoeiing

the weakening of a material caused by repeatedly applied loads

:
Metal fatigue can lead to structural failure in aircraft.
Metaalmoeheid kan leiden tot structurele storingen in vliegtuigen.
Engineers must account for material fatigue when designing bridges.
Ingenieurs moeten rekening houden met materiaalmoeheid bij het ontwerpen van bruggen.
1.

vermoeien, uitputten

cause to undergo fatigue

:
The continuous stress began to fatigue the metal components.
De continue stress begon de metalen componenten te vermoeien.
Long hours of work can fatigue even the strongest individuals.
Lange werkdagen kunnen zelfs de sterkste individuen vermoeien.