dominant
US /ˈdɑː.mə.nənt/
UK /ˈdɑː.mə.nənt/
1.
dominant, overheersend
most important, powerful, or influential.
:
•
The company has a dominant position in the market.
Het bedrijf heeft een dominante positie in de markt.
•
He is the dominant figure in the political party.
Hij is de dominante figuur in de politieke partij.
2.
dominant
(of a gene or characteristic) appearing in a hybrid or heterozygote to the exclusion of the recessive allele or characteristic.
:
•
Brown eyes are a dominant trait.
Bruine ogen zijn een dominant kenmerk.
•
The allele for tallness is dominant over the allele for shortness.
Het allel voor lengte is dominant over het allel voor kleinheid.