distraction
US /dɪˈstræk.ʃən/
UK /dɪˈstræk.ʃən/
1.
afleiding
something that prevents someone from concentrating on something else
:
•
Loud music can be a major distraction when you're trying to study.
Harde muziek kan een grote afleiding zijn als je probeert te studeren.
•
He found a new hobby as a welcome distraction from his work stress.
Hij vond een nieuwe hobby als een welkome afleiding van zijn werkstress.
2.
afleiding
the act of distracting or the state of being distracted
:
•
The constant noise caused a lot of distraction during the exam.
Het constante lawaai veroorzaakte veel afleiding tijdens het examen.
•
He tried to avoid any distraction while working on the important project.
Hij probeerde elke afleiding te vermijden tijdens het werken aan het belangrijke project.