disqualify
US /dɪˈskwɑː.lə.faɪ/
UK /dɪˈskwɑː.lə.faɪ/
1.
diskwalificeren, uitsluiten
make (someone) ineligible for an office or a competition because of an infringement of rules.
:
•
The athlete was disqualified from the race for doping.
De atleet werd gediskwalificeerd van de race wegens doping.
•
His previous criminal record will disqualify him from holding public office.
Zijn eerdere strafblad zal hem diskwalificeren voor het bekleden van een openbaar ambt.