disheartened
US /dɪsˈhɑːr.tənd/
UK /dɪsˈhɑːr.tənd/
1.
ontmoedigd, gedemotiveerd
having lost determination or confidence; discouraged.
:
•
She felt disheartened after failing the exam.
Ze voelde zich ontmoedigd na het zakken voor het examen.
•
Don't be disheartened by the setbacks; keep trying.
Laat je niet ontmoedigen door de tegenslagen; blijf proberen.