disassociate

US /ˌdɪs.əˈsoʊ.si.eɪt/
UK /ˌdɪs.əˈsoʊ.si.eɪt/
"disassociate" picture
1.

distantiëren, loskoppelen

disconnect or separate (something) from something else with which it is associated

:
•
It's important to disassociate yourself from negative influences.
Het is belangrijk om jezelf te distantiëren van negatieve invloeden.
•
The company tried to disassociate itself from the scandal.
Het bedrijf probeerde zich te distantiëren van het schandaal.
:
detachdisconnectseparateunlinkdissociate fromdistance oneself fromcut ties withsever relations withbreak away frompart company with
2.

dissociëren, scheiden

(in psychology) separate (a memory, feeling, or idea) from consciousness

:
•
Some people disassociate from traumatic events as a coping mechanism.
Sommige mensen dissociëren van traumatische gebeurtenissen als copingmechanisme.
•
He felt a need to disassociate his emotions from the logical decision.
Hij voelde de behoefte om zijn emoties te scheiden van de logische beslissing.
:
compartmentalizedetachseparatedisconnect