derelict
US /ˈder.ə.lɪkt/
UK /ˈder.ə.lɪkt/
1.
verlaten, verwaarloosd, vervallen
in a very poor condition as a result of disuse and neglect
:
•
The old factory stood derelict for years before it was demolished.
De oude fabriek stond jarenlang verlaten voordat hij werd gesloopt.
•
They found a derelict building that was perfect for their art project.
Ze vonden een verlaten gebouw dat perfect was voor hun kunstproject.
2.
nalatig, plichtsverzuimend
(of a person) shamefully negligent in not having done what one ought to do
:
•
He was derelict in his duty to report the incident.
Hij was nalatig in zijn plicht om het incident te melden.
•
The manager was fired for being derelict in his responsibilities.
De manager werd ontslagen omdat hij nalatig was in zijn verantwoordelijkheden.
1.
dakloze, verlaten persoon
a person who has abandoned their home and family and is usually homeless
:
•
The city has many programs to help the derelicts find shelter and support.
De stad heeft veel programma's om de daklozen te helpen onderdak en ondersteuning te vinden.
•
He was once a successful businessman, but now he lives as a derelict.
Hij was ooit een succesvolle zakenman, maar nu leeft hij als een dakloze.