deposition
US /ˌdep.əˈzɪʃ.ən/
UK /ˌdep.əˈzɪʃ.ən/
1.
afzetting, ontzetting uit ambt
the action of deposing someone, especially a monarch
:
•
The deposition of the king led to a period of political instability.
De afzetting van de koning leidde tot een periode van politieke instabiliteit.
•
The rebels demanded the immediate deposition of the dictator.
De rebellen eisten de onmiddellijke afzetting van de dictator.
2.
verklaring onder ede, getuigenis
the process of giving sworn evidence
:
•
The lawyer took a lengthy deposition from the witness.
De advocaat nam een uitgebreide verklaring onder ede af van de getuige.
•
She was asked to give a deposition regarding the incident.
Haar werd gevraagd een verklaring af te leggen over het incident.
3.
afzetting, sedimentatie
the natural process of laying down a substance or material
:
•
The river's annual deposition of silt enriches the floodplain.
De jaarlijkse afzetting van slib door de rivier verrijkt de uiterwaarden.
•
Volcanic ash deposition can create fertile soil over time.
Afzetting van vulkanische as kan na verloop van tijd vruchtbare grond creëren.