daredevil
US /ˈderˌdev.əl/
UK /ˈderˌdev.əl/
1.
waaghals, durfal
a reckless person who enjoys doing dangerous things
:
•
The young daredevil jumped off the cliff with a parachute.
De jonge waaghals sprong met een parachute van de klif.
•
He's always been a bit of a daredevil, trying extreme sports.
Hij is altijd een beetje een waaghals geweest, die extreme sporten probeert.
1.
waaghalzig, onverschrokken
recklessly bold or adventurous
:
•
It was a daredevil stunt that amazed the crowd.
Het was een waaghalzige stunt die de menigte verbaasde.
•
She made a daredevil escape from the burning building.
Ze maakte een waaghalzige ontsnapping uit het brandende gebouw.