coo
US /kuː/
UK /kuː/
1.
koeren
to make a soft, murmuring sound, like a dove or pigeon
:
•
The doves began to coo softly on the rooftop.
De duiven begonnen zachtjes te koeren op het dak.
•
She heard the gentle coo of a pigeon outside her window.
Ze hoorde het zachte koeren van een duif buiten haar raam.
2.
koeren, liefkozen
to speak in a soft, gentle, or loving way, often to a baby or a loved one
:
•
She began to coo at the baby, making soft, comforting sounds.
Ze begon tegen de baby te koeren, zachte, troostende geluiden makend.
•
He would often coo sweet nothings into her ear.
Hij zou vaak lieve woordjes in haar oor fluisteren.
1.
koeren, geroep
a soft, murmuring sound, typically made by a dove or pigeon
:
•
The gentle coo of the pigeon was the only sound in the quiet morning.
Het zachte koeren van de duif was het enige geluid in de stille ochtend.
•
She listened to the distant coo of the birds.
Ze luisterde naar het verre koeren van de vogels.