whisper
US /ˈwɪs.pɚ/
UK /ˈwɪs.pɚ/
1.
fluisteren
speak very softly using one's breath rather than one's vocal cords, especially for the sake of secrecy
:
•
She leaned in to whisper a secret in his ear.
Ze leunde voorover om een geheim in zijn oor te fluisteren.
•
The wind began to whisper through the trees.
De wind begon door de bomen te fluisteren.
1.
fluistering
a soft, low sound made by someone speaking quietly or by the movement of air or leaves
:
•
I heard a faint whisper from the next room.
Ik hoorde een zacht fluistering uit de volgende kamer.
•
The leaves made a soft whisper as the breeze passed through them.
De bladeren maakten een zacht fluistering toen de bries erdoorheen ging.