conservator
US /kənˈsɜ˞ː.və.t̬ɚ/
UK /kənˈsɜ˞ː.və.t̬ɚ/
1.
conservator, restaurator
a person responsible for the repair and preservation of works of art, buildings, or other things of cultural or environmental interest
:
•
The museum hired a new conservator to restore the ancient artifacts.
Het museum huurde een nieuwe conservator in om de oude artefacten te restaureren.
•
She works as a conservator of rare books.
Ze werkt als conservator van zeldzame boeken.
2.
bewindvoerder, curator
a person appointed by a court to manage the affairs of another person who is legally incapable of managing their own affairs
:
•
The court appointed a conservator for the elderly woman who could no longer manage her finances.
De rechtbank stelde een bewindvoerder aan voor de oudere vrouw die haar financiën niet langer kon beheren.
•
The conservator is responsible for making decisions about the patient's medical care.
De bewindvoerder is verantwoordelijk voor het nemen van beslissingen over de medische zorg van de patiënt.