conductance
US /kənˈdʌktəns/
UK /kənˈdʌktəns/
1.
geleidbaarheid, conductantie
the extent to which an object conducts electricity, calculated as the reciprocal of the resistance.
:
•
The material's high conductance makes it suitable for electrical wiring.
De hoge geleidbaarheid van het materiaal maakt het geschikt voor elektrische bedrading.
•
Measuring the conductance of the solution helps determine its concentration.
Het meten van de geleidbaarheid van de oplossing helpt de concentratie ervan te bepalen.