concurrent jurisdiction
US /kənˌkɜːr.ənt dʒʊr.ɪsˈdɪk.ʃən/
UK /kənˌkɜːr.ənt dʒʊr.ɪsˈdɪk.ʃən/
1.
gelijktijdige jurisdictie, concurrerende bevoegdheid
the authority of more than one court to hear a case
:
•
The case involved both federal and state laws, leading to concurrent jurisdiction.
De zaak betrof zowel federale als staatswetten, wat leidde tot gelijktijdige jurisdictie.
•
The legal team argued for concurrent jurisdiction to allow for more options.
Het juridische team pleitte voor gelijktijdige jurisdictie om meer opties mogelijk te maken.