compound fracture
US /ˈkɑːm.paʊnd ˌfræk.tʃər/
UK /ˈkɑːm.paʊnd ˌfræk.tʃər/
1.
open botbreuk, gecompliceerde breuk
a fracture in which the bone is broken and there is an open wound in the skin leading to the fracture
:
•
The doctor confirmed it was a compound fracture requiring immediate surgery.
De dokter bevestigde dat het een open botbreuk was die onmiddellijke chirurgie vereiste.
•
He suffered a severe compound fracture of the tibia in the accident.
Hij liep bij het ongeluk een ernstige open botbreuk van het scheenbeen op.