complaisance
US /kəmˈpleɪ.səns/
UK /kəmˈpleɪ.səns/
1.
welwillendheid, tegemoetkomendheid, inschikkelijkheid
the willingness to please others or to accept their wishes without protest
:
•
Her natural complaisance made her a favorite among her colleagues.
Haar natuurlijke welwillendheid maakte haar geliefd bij haar collega's.
•
He showed great complaisance in accepting the last-minute changes.
Hij toonde grote welwillendheid bij het accepteren van de last-minute wijzigingen.