coincidence
US /koʊˈɪn.sɪ.dəns/
UK /koʊˈɪn.sɪ.dəns/
1.
toeval, toevalligheid
a remarkable concurrence of events or circumstances without apparent causal connection
:
•
It was a strange coincidence that we both wore the same outfit.
Het was een vreemde toevalligheid dat we allebei dezelfde outfit droegen.
•
By sheer coincidence, I met my old friend at the airport.
Door puur toeval ontmoette ik mijn oude vriend op het vliegveld.