brandy
US /ˈbræn.di/
UK /ˈbræn.di/
1.
brandy, cognac
a strong alcoholic spirit distilled from wine or fermented fruit juice.
:
•
He poured himself a glass of brandy.
Hij schonk zichzelf een glas brandy in.
•
The cake was soaked in brandy.
De cake was doordrenkt met brandy.
1.
brandy'en, distilleren tot brandy
to distill wine or fermented fruit juice to make brandy.
:
•
The winemaker decided to brandy a portion of his grape harvest.
De wijnmaker besloot een deel van zijn druivenoogst te brandy'en.
•
They traditionally brandy their finest apples.
Ze brandy'en traditioneel hun beste appels.