bleed
US /bliːd/
UK /bliːd/
1.
bloeden
lose blood from the body as a result of injury or illness
:
•
His nose started to bleed after he fell.
Zijn neus begon te bloeden nadat hij viel.
•
The cut on her finger was still bleeding.
De snee in haar vinger bloedde nog steeds.
2.
ontluchten, aftappen
draw fluid from (a container, pipe, or other confined space)
:
•
You need to bleed the radiators to get them working efficiently.
Je moet de radiatoren ontluchten om ze efficiënt te laten werken.
•
The mechanic had to bleed the brakes after replacing the fluid.
De monteur moest de remmen ontluchten na het vervangen van de vloeistof.
1.
bloeding
the process of losing blood from the body
:
•
The doctor stopped the bleed with a bandage.
De dokter stopte de bloeding met een verband.
•
There was a small bleed from the wound.
Er was een kleine bloeding uit de wond.