assertion
US /əˈsɝː.ʃən/
UK /əˈsɝː.ʃən/
1.
bewering, verklaring
a confident and forceful statement of fact or belief
:
•
His assertion that the company was failing proved to be false.
Zijn bewering dat het bedrijf faalde, bleek onwaar te zijn.
•
The politician made a bold assertion about economic growth.
De politicus deed een gedurfde bewering over economische groei.
2.
bewering, handhaving
the action of asserting something
:
•
The lawyer's strong assertion of his client's innocence impressed the jury.
De krachtige bewering van de advocaat over de onschuld van zijn cliënt maakte indruk op de jury.
•
She defended her rights with a firm assertion of her beliefs.
Ze verdedigde haar rechten met een stevige bewering van haar overtuigingen.