accomplice
US /əˈkɑːm.plɪs/
UK /əˈkɑːm.plɪs/
1.
medeplichtige
a person who helps another commit a crime or do something wrong
:
•
The police arrested the thief and his accomplice.
De politie arresteerde de dief en zijn medeplichtige.
•
She was charged as an accomplice in the fraud case.
Ze werd aangeklaagd als medeplichtige in de fraudezaak.