trauma
US /ˈtrɑː.mə/
UK /ˈtrɑː.mə/
1.
trauma, pengalaman pahit
a deeply distressing or disturbing experience
:
•
The accident caused him severe emotional trauma.
Kemalangan itu menyebabkan dia mengalami trauma emosi yang teruk.
•
She sought therapy to deal with childhood trauma.
Dia mencari terapi untuk menangani trauma zaman kanak-kanak.
2.
trauma, kecederaan
physical injury
:
•
The patient suffered severe head trauma from the fall.
Pesakit mengalami trauma kepala yang teruk akibat terjatuh.
•
Emergency services are trained to handle various types of physical trauma.
Perkhidmatan kecemasan dilatih untuk mengendalikan pelbagai jenis trauma fizikal.