rupture
US /ˈrʌp.tʃɚ/
UK /ˈrʌp.tʃɚ/

1.
2.
keretakan, pemutusan
a breach or interruption of a friendly relationship or situation
:
•
The disagreement led to a complete rupture in their friendship.
Perselisihan faham itu menyebabkan keretakan sepenuhnya dalam persahabatan mereka.
•
There was a sudden rupture in diplomatic relations.
Terdapat keretakan tiba-tiba dalam hubungan diplomatik.
1.
pecah, koyak
to break or burst suddenly and completely
:
•
The blood vessel could rupture if the pressure is too high.
Salur darah boleh pecah jika tekanan terlalu tinggi.
•
Their relationship began to rupture after the argument.
Hubungan mereka mula retak selepas pertengkaran itu.